Second Life PBF (2014)

Spoglądam na miejsce wymiany, dzierżąc w swej dłoni MP5 z tłumikiem. Jeszcze tylko naciągam kominiarkę na twarz i można działać. Naciskam na słuchawkę w uchu i mówię:
- Team Red, na miejscu. Czekamy na Tango. Gdy dojdą do kobiety puszczamy dwa flashe i wkraczamy, over.
Dziwne, że przestępcy chcą broni. Może są członkami jakiejś sekty i po prostu dozbrajają się? To będzie całkiem możliwe. Jeżeli nie zabijemy ich, to będzie można ich przesłuchać. Czekam cały czas na rozwój akcji.

- Widzimy Tango, ETA 30 sekund do rozpoczęcia akcji, over. - powiedziałem do słuchawki. - Tom, White, przyszykujcie flashbangi. Pierwszy ma polecieć między tych amatorów, a drugi przy kobiecie. - odbezpieczyłem broń. - ETA 10 sekund, przygotować się. - przez te dziesięć sekund poprawiłem sobie kominiarkę, po czym mówię: - Wkraczamy, rzucać. SWAT to profeska, na pewno rzucili tam gdzie chciałem. Gdy tylko wybuchły granaty, wstałem i zaczęliśmy biec, mierząc im w głowy.
- LAPD, na glebę, zanim Was zabijemy!

- Kurwa, trafili matkę. - naciskam słuchawkę. - EMS potrzebne, postrzelona kobieta. - momentalnie widząc, że drugi ucieka, przymierzyłem i puściłem serie w jego nogi, biegnąć za nim. Nawet, jeżeli nie trafiłem, to momentalnie zawieszam na ramieniu MP5, a z kabury wyciągam Tasera, który ma całkiem niezły zasięg - nim celuję w jego plecy i oddaję strzał. Gdy tylko trafiłem z MP5 lub tasera, podbieram i od razu kopię podejrzanego z nogi w twarz, odwracam go na brzuch i skuwam plastikowymi zippami.

- Zamknij mordę, gówno mnie interesuje to, co teraz gadasz, jesteś aresztowany! - po skuciu zawiesiłem mp5 na ramieniu, przygniotłem do kolanem do ziemi i zacząłem go dokładnie, od stóp do głów, przeszukiwać. Może ma coś, co go dodatkowo obciąży albo coś, co pozwoli nam natrafić na jego zleceniodawców.
- Przeszukajcie tego trupa i udzielcie pierwszej pomocy kobiecie. - powiedziałem przez słuchawkę.

- Do bazy, gdy wrócę, chcę mieć wszystko, co mamy w bazie na temat słów kluczowych Benneli Nova, Basar. Do drużyny, gdy stwierdzicie zgon drugiego wezwać techników, niech spakują ciało. - powiedziałem do słuchawki. Mam jakieś dziwne wrażenie, że słyszałem gdzieś słowo Basar. Ruszyłem w stronę swoich współpracowników - mam nadzieję, że jeszcze nie zabrali dzieciaka, bo chciałbym z nim zamienić parę słów. Tak więc idę w miejscu, gdzie dzieciak był.

Skoro go zabrali, to będę musiał wybrać się do szpitala.
- Do bazy, dowiedzieć się, do jakiego szpitala matka z dzieckiem pojechali i wysłać tam patrol, pod drzwiami ich sali ma być ciągle jakiś policjant. - mruknąłem do słuchawki, podbiegając do furgonetki. Szybko wsiadłem, trzymając się za rączkę (często takie furgony mają otwarte drzwi - po prostu, żeby nie wypaść). Oczywiście granat z kartką zabrałem, mam je w samarkach do dowodów.

- No to wyślijcie tam jakiś patrol, żeby pilnować tej matki, mówię po raz drugi. - Powiedziałem do słuchawki zirytowany. Naprawdę, czasem myślę, że na centrali siedzą idioci, których nie chcą puszczać w teren, by nie ryzykować życia ich i innych. Spoglądam na złapanego... Nie, nie mogli go wynająć profesjonaliści - profesjonalista nie zatrudniłby amatora, bo bałby się sytuacji takiej, jak ta - jego najemnik zdany na naszą łaskę.
- Masz przejebane jak w ruskim czołgu, stary. - powiedziałem do niego.

Złapałem go za łapy i wprowadziłem do sali przesłuchań, tam usadowiłem go na krzesło. Dalej mam kominiarkę i nie zamierzam jej zdejmować - skoro sam byłem na akcji jego przesłuchania, to nie mogę sobie teraz pozwolić, by wiedział, jak wyglądam.
- Kolego, nie wiem, czy jesteś świadom, w co się wpierdoliłeś. Porwanie dziecka, granat dymny, możemy doczepić, że chciałeś go użyć przeciwko nam, ostrzelanie funkcjonariuszy, postrzał kobiety, przez co walczy o życie... Jesteś świadom, że nie wyjdziesz z pierdla do końca Twojego, zafajdanego życia? A twój koleżka nie żyje. BYŁO KURWA WARTO?

Ostatnio edytowany przez Wyrewolwerowany Kaloryfer (2014-09-16 19:13:23)

Cóż, wystarczy odpowiednio postraszyć delikwenta i mówi to, co chcemy usłyszeć.
- Basar, Basar... Imię i nazwisko, adres zamieszkania, jak wygląda, mów szybko, dopóki mamy ochotę z Tobą w ogóle rozmawiać. - powiedziałem mu, krzyżując ręce na piersiach. Mam nadzieję, że gnojek jest na tyle zesrany, że zezna wszystko, jeżeli nie, to i tak mam na takich, jak on plan. Za pewne będzie się upierał, że on nic nie wie. - Od razu Ci mówię, lepiej nie próbuj wciskać mi kitu, że nie wiesz, jak się nazywa.

- Radzę Ci nie pyskować, bo jeżeli żaden z nas nie stawi się za Tobą w sądzie, to będą Cię ruchali do końca życia. - zaśmiałem się, wyszedłem do sąsiedniego pokoju, rozdzielonego z salą przesłuchań ścianą i lustrem weneckim.
- Wszystkie informacje o Sarvinie Barry na miesiąc temu. - powiedziałem do słuchawki. - I dalej czekam na informacje, o które prosiłem wcześniej. - zamierzam go chwilę stąd poobserwować, zobaczyć, jak zareaguje na to, że bardziej aktywny koleś od przesłuchań sobie poszedł.

- Szkoda, że nie masz jakiegoś jego adresu... Postaraj się wyszukać. - powiedziałem przez słuchawkę. Cóż, trzeba pomyśleć. Wyciągam z kieszeni telefon, dzwonię do FBI.
- Thomas Cunningham, Detektyw LAPD, potrzebuję pilnie połączyć się z osobą odpowiedzialną za śledztwo w sprawie Barry'ego Sarvina. - powiedziałem, gdy tylko ktoś odebrał. Najlepiej będzie, jeżeli połączymy swoje siły, wtedy szybciej namierzymy tego gościa. Z resztą, FBI jest wyżej i tak pewnie musielibyśmy go odesłać do nich.

- Nie, jednakże mamy gościa, który porwał dzieciaka w zamian za bronie... Właśnie dla niego. Drugi porywacz zginął podczas akcji. Nie chcecie z nim pogadać? Dowiedzieliśmy się w sumie tylko tyle, że Sarvin chciał kałacha, rewolwerów, snajperek i strzelb. - powiedziałem przez słuchawkę, dokładnie obserwując podejrzanego. Może uda mi się wymyślić jakiś sposób, by ten cwaniaczek przypomniał sobie coś jeszcze. Choć w sumie... Niech FBI się też z nim pomęczy. Skoro go szukają, to równie dobrze możemy przekazać to im.

Zanim się rozłączył, powiedziałem mu:
- Spokojnie, świadków pilnują policjanci.
Idę do aresztu śledczego, do naszego koleżki.
- Stary, masz przepierdolone. FBI ma dowody, że byłeś bardzo bliskim "ziomkiem" Basara... Może zaczniesz gadać, czy mamy zacząć pracować na karę śmierci dla Ciebie? Twój wybór, masz minutę na przypomnienie sobie jakiejś porządnej informacji. - oparłem się o ścianę i obserwuję jego reakcję.

Ostatnio edytowany przez Wyrewolwerowany Kaloryfer (2014-09-16 20:18:27)

- Skoro wolisz dostać karę śmierci, to cześć. Drugi raz tu nie przyjdę. Dwadzieścia sekund. - powiedziałem, patrząc się cały czas na niego. No, kolego, to jest ten czas, w którym masz się złamać i wszystko mi wyśpiewać, inaczej będzie z Tobą naprawdę źle. Mam nadzieję, że moje zagrywki na niego zagrają. Specjalnie jeszcze spoglądam na zegarek na ścianie, jakby odliczając mu sekundy.

- Może i racja... - trochę byłem śpiący. Cóż, wychodzę z aresztu i ruszyłem w stronę biura, które dzielę z kilkoma osobami. Tam jest kilka kanap, na których przeważnie spędzamy noce, gdy mamy jakieś śledztwa. Tak będzie i tym razem... Biorę z szafki koc, no i kładę się na kanapie, przykrywając się po szyję tymże kocem... Trochę się zdrzemnę, może przyjadą Ci z FBI. Może wpadnie mi kilka nowych pomysłów. Zamykam oczy i zaczynam liczyć owce - inaczej nie zasnę, ponieważ jeżeli nie skupię swojego umysłu na czymś konkretnym to mam istną burzę.