Second Life PBF (2014)

- No nie, ale jakoś trzeba będzie sobie poradzić... Ewentualnie się kogoś tym razem najmie jak coś zarobimy - westchnęłam.
Położyłam się na łóżku zaraz obok Thorsena.
- Dobranoc... - powiedziałam wreszcie i zamknęłam oczy.

- Cześć - powiedziałam do niego i dorwałam się do zwojów by je wreszcie przeczytać.
Niech poczeka...

Tak więc ćwiczenia będą potem.
- No to jak się skaleczysz to robisz mi za króliczka doświadczalnego - powiedziałam do Thorsena rozbawiona i wreszcie ja się zabrałam i możemy iść.

Popatrzyłam się na mapę i pokazałam miejsce zamku za barierą.
- Już kilka razy mówię, że tutaj - powiedziałam do niego i ruszyłam.

- Dlatego po drodze jak jeszcze gdzieś wstąpimy to szukam miecza, albo ćwiczę swoje wybuchowe kulki - powiedziałam i zaprezentowałam mu małą kulkę którą rzuciłam w drzewo. - Co ty na to? - spytałam.

Chodziło mi o to by po prostu pokazać to Thorsenowi.
- W sumie racja, choć mam mało kasy - powiedziałam wreszcie. - Pasowałoby mi jakoś zarobić - mruknęłam, idąc z nim dalej i rozmyślając.

- No to lepiej wybrać mniej ryzykowną trasę - stwierdziłam wreszcie.
Wędruje ciągle z chłopakiem i nie wiem za bardzo co robić, wreszcie zaczynam ćwiczyć manipulacje ogniem, to znaczy tworzenie kształtów i na przykład tworzenie go w odległości od siebie.

- Rozumiem, może akurat chętnie ktoś najmie maga do jakiejś roboty - wyszczerzyłam się.

Wkurzyłam się i po chwili zrobiłam pięć razy większą, którą cisnęłam w drzewo. Poprzednią po prostu nie chciałam czegokolwiek zniszczyć. Po chwili pień jakiegoś drzewa *byle nie owocowego* został rozsadzony w drzazgi.

- Tak wiem ale będzie ciężko - powiedziałam tylko i postanowiłam spróbować wyleczyć sobie rękę.
Zerkałam co chwile na chłopaka zamyślona.
- Ogólnie co się tak wtedy speszyłeś? - spytałam się tylko chłopaka z chichotem.

- Wcale nie jest to drobiazg, dużo ryzykujesz i w ogóle to ogromny wysiłek te podróże ze mną - powiedziałam chytrze.

- No tak - powiedziałam tylko i uśmiechnęłam się. - W sumie w ogóle bym sobie bez ciebie nie poradziła - stwierdziłam, idąc dalej.

- Mi też by się przydał, jakiś lekki ale by był - stwierdziłam tylko. - Czyli innymi słowy szykuje się spory wydatek i zarobek na niego - mruknęłam.

- Niewiele ponad 300 - powiedziałam tylko do chłopaka. - A ty? - i ja w takim razie się go spytam.
Rozglądam się przy okazji po okolicach.

Spojrzałam na owe fortyfikacje. No cóż wiadomo jakaś budowla znaczy ludzie a ludzie znaczą zlecenia. Ogólnie całe to łażenie mnie już znudziło ale nie ma szczególnego wyboru tylko maszerować...