Second Life PBF (2014)

Facet się zaśmiał. - Chcesz coś kupić? To idź do Montery! W tym mieście z pewnością ubijesz niejeden dobry interes. - urzekł. - Do Montery prowadzą dwie drogi: wschodnia, krótsza, ale ostatnio widziano tam bandytów, więc... zachodnia to dłuższa droga, ale bezpieczniejsza. Lepiej idź do Fordana, jak masz złoto to pewnie pomoże ci się nie zgubić w tym regionie. Mieszka tam dalej przy rzece, idź wzdłuż niej. - wskazał palcem. - Uwierzysz? Znalazłem go i dostałem mapę, gdzie ukrywali się buntownicy! Ha ha!

- Oddałem swojemu szefowi, a on przekazał ją orkom. Ach! Prawie bym zapomniał! Zgłoś się do Marika, dowódcy najemników w Monterze, albo będziesz mieć kłopoty, jasne? - zagroził. Za chwilę poszłaś wzdłuż rzeki we wskazanym ci kierunku. Znalazłaś jakąś niewielką szopę, a przed nią ognisko, tam na krześle siedział jakiś 50-letni pan z wąsami i coś rysował.

- Po prostu się tam zgłosisz, jasne? - odpowiedział.
Siedzący kartograf spojrzał na ciebie i zaczął: - Czego szukasz, wędrowcze? - spytał uśmiechnięty.

- Taaak... sprzedałem ostatnio pewnemu człowiekowi mapę, na której znajdywała się jakieś nigdy niezapisywane na mapach miejsce. Za tę mapę dostałem 3000 sztuk złota, wyobrażasz sobie? - zaśmiał się. - Myślę, że przyda ci się mapa Krain Centralnych, za... jak dla ciebie jakieś niecałe 300 złotych monet. - oznajmił facet.

- Wybacz, ale w tych czasach trzeba cenić się wysoko. Za 80 monet dostaniesz mapkę pobliskiej doliny, na której pokazane jest jak dojść do Montery, Trelis i Gothy. - zaproponował.

Dzięki tej niewielkiej mapce udało ci się szybko dotrzeć do Montery. Przed sobą widzisz ogromne mury z basztami, a do miasta można wejść od strony ruin lub przez bramę główną. Idąc w stronę głównego wejścia natykasz się na dwie farmy z wojownikami i farmerami, tam również były zwierzęta. Przed bramą Montery stoją dwaj orkowie z halabardami.

Zdjęcie Montery

Wychodziło na to, że trzeba wejść w głąb lasu, aby dotrzeć do obozu buntowników. Tak też zrobiłaś, po drodze natknęłaś się na dziki i watahy wilków. Z niektórymi dzikami po prostu trzeba było się rozprawić, więc trochę się rozgrzałaś. Widziałaś też małe zielone podobne do dinozaurów stworzenia, z którymi jeszcze nie miałaś do czynienia. Po chwili przestałaś orientować się gdzie jesteś i najzwyczajniej zabłądziłaś. Był to duży wąwóz w samym środku boru, którego zaczynała opanowywać mgła.

Ku twojemu zdziwieniu w oddali dostrzegasz siedzącego na tyłku mężczyznę z kilofem na plecach, palił jakiegoś skręta.
Odezwał się pierwszy, gdy podeszłaś: - Hej, ty! Nie masz czegoś dla starego bezdomnego górnika? - spytał. - Nie mam gdzie się podziać, a pracy nie mam od kiedy orkowie przejęli wszystkie kopalnie. Czasy ciężkie, trzeba sobie pomagać... to jak?

- Był wybór... albo stać się ich niewolnikiem, albo skończyć tak jak ja tutaj. - westchnął przyjmując twoje pieniądze. - Dziękuję, zawsze coś. - schował do kieszeni. Zaczął wysłuchiwać jak mówiłaś o robocie. - Pracuj dla orków, albo wyrusz za granicę tej krainy. Na północy na pewno znajdziesz jakąś dobrą uczciwą pracę, a na południu szerzy się handel ludźmi i można umrzeć z pragnienia, wolałbym tam nie trafić. Niestety ja nie jestem zdolny do żadnej wyprawy, jestem tylko prostym górnikiem, a nie wojownikiem. - oznajmił. - Niedaleko stąd była jakaś jaskinia, ale nie widziałem nigdzie orków, może to sprawdź?

Ruszyłaś w wyznaczonym kierunku, aż w końcu zobaczyłaś dwóch mężczyzn w skórzanych strojach, stali przed wejściem do jakiejś jaskini, a tam schody w dół. To miejsce nie było takie szerokie jak Reddock z wybrzeża, ale jakoś mieściło się tu około dziesięciu ludzi, ale dzięki temu . Były postawione tam ławki, ogniska i trzy małe chaty. Najbardziej doświadczonym człowiekiem wydawał się być kowal z toporem na plecach, który właśnie ostrzył jakiś miecz przy osełce.

- Dobry, dobry! Co cię tu sprowadza? Jeśli chcesz dla nas pracować to chętnie cię przyjmę. Już nie mam prawie komu wydawać poleceń. - powiedział z uśmiechem.

Dzień: 3
Czas: 22:05
Lokalizacja: Okara (obóz buntowników)

- Co?! Orkowie znaleźli buntowników z wybrzeża? A to gnidy... dzięki za wiadomość. - urzekł kowal. Spojrzał na pozostałe osoby i westchnął. - Jak już mówiłem... nie ma już komu wydawać rozkazów, więc jeśli znajdziesz ochotników, którzy chcieliby przydać się naszej dziurze to sprowadź ich tutaj. I idź powiedz Rolandowi o Reddock, zwykle przebywa w swojej jaskini. - wskazał na wąskie przejście w jaskini, gdzie znajdywała się jakaś naprawdę niewielka kopalnia. Kopało tylko trzech ludzi, z czego jeden zrobił sobie przerwę. Idąc dalej widzisz dwie groty, w pierwszej śpi jakiś koleś z łukiem, a w drugiej jest dwóch ciężko uzbrojonych strażników i paladyn.

- Oby tylko nie dowiedzieli się o naszym obozie. Ale mimo wszystko dobrze, że tu jesteś. Jesteś jedyną osobą, która mogłaby wkroczyć swobodnie do Montery nie wzbudzając podejrzeń. Tylko uważaj bo jeżeli skapną się, że przychodzisz od nas to po tobie. - ostrzegł paladyn jeszcze za nim wyszłaś po bezdomnego górnika. Jak do niego doszłaś to zobaczyłaś, że pił jakiś alkohol. Wstał, gdy mu powiedziałaś o Okarze. - Okara? Ta stara kopalnia jest jeszcze aktywna? No cóż... w każdym razie dziękuję, znam drogę. I weź te... jak to mówią... lecznicze coś tam... mi to świństwo i tak nie smakuje. - i odszedł w znajomym kierunku.

Otrzymujesz 1x Mikstura lecznicza

Szłaś ścieżką otoczoną lasem, w oddali było widać wzniesienia. Idąc tak już jakieś piętnaście minut przy krzakach zauważasz 83 złote monety.

Podniosłaś monety i wszystko wyglądało w porządku... dopóki nie zauważyłaś, że twoja noga stoi na wtapiającym się w teren sznurze. I nagle upadłaś bo zaczęło cię wciągać w głąb roślinności. Nad tobą ustało trzech facetów, którzy trzymali w swoich dłoniach naostrzone sztylety i wszyscy wyglądali groźnie. - Kim jesteś i co tu robisz?! - kazano ci odpowiedzieć.

- Widzieliśmy cię jak szłaś do Montery. Wiemy, że pracujesz dla orków! - oznajmił jeden z nich, a ich ostrza coraz bardziej zbliżały się do twojego gardła.