Second Life PBF (2014)

- Nie twój zasra... - chciał dokończyć, ale przerwał mu drugi osobnik. - Daj spokój, ona nie jest szpiegiem. - westchnął i przypatrzył się tobie chowając swój nóż. - Skąd pochodzisz? - podał rękę byś wstała.

- Jesteśmy z Okary. Czekamy tu od miesiąca na moment do odbicia Montery. Mamy naszego szpiega w mieście, podobno ma nam dać cynk kiedy nadejdzie pora. Nie wiem czy już go tam nie zarżnęli. - mówił wojownik. - Rzadko tu widać podróżującą osobę. Nie wiadomo co się dzieje z królem, a orkowie wybili już większość ludzi w Myrtanie. Pozostali przeszli na ich stronę, albo stali się niewolnikami. Ale jak widzisz są też ludzie, którzy nie zamierzają się poddać. Niestety rojalistów jest tak mało, że nie dalibyśmy rady hordom tych bestii. - westchnął. Wszyscy już odłożyli swoje bronie i chyba uznali cię za przyjaciela. - A ty czego szukasz w Krainach Centralnych?

- Słuchaj... niedaleko stąd znajduje się stara zrujnowana wieża. Znajduje się tam nasze miejsce spotkań, ale ostatnio przesiaduje tam ten facet z Montery. Zrób coś, żeby poszedł to powiem ci o naszym szpiegu w Monterze. - powiedział.

- No cóż... a więc do zobaczenia! - pożegnał się wojownik. Wyruszyłaś dalej w drogę, ale że było już ciemno to niewiele widziałaś. Dostrzegasz jakiś żar ognia w oddali.

Zobaczyłaś jakichś ludzi ubranych na zielono, wyglądali podobnie jak tamten mężczyzna, który uratował cię z rąk bandytów. Koło nich były drewniane pale z pochodniami.

- Witaj... - rzekł jeden z nich. Wszyscy przy sobie mieli niesamowicie długie łuki, które wyglądały na silne. - Wchodź, ale miej szacunek do druida Porgana, inaczej pogadasz ze mną... - oznajmiono ci. Pilnowali wejścia do pewnej groty, gdzie przebywał jakiś starzec z zieloną szatą. Czytał jakąś księgę.

Panowie nie zwracali na ciebie większej uwagi, tak jakby interesowała ich tylko ochrona maga. Udało ci się usłyszeć ich rozmowy. - Powstrzymamy ich bez względu na wszystko... - rzekł pierwszy. - Lepiej się w nic nie mieszajmy. - odpowiedział drugi. Po chwili czujesz czyjąś rękę na swoim ramieniu, to ten staruszek. - Pokaż co masz w kieszeni. - powiedział.

- Wyczułem pradawną energię... on pochodzi z pustyni, prawda? Skąd go masz? - spytał starzec przypatrując się pierścieniowi.

- Myślę, że powinnaś koniecznie udać się na północ, aby uaktywnić energię, którą w tobie widzę. - oznajmił krótko. W jednej ręce trzymał drewniany kostur.

ROZDZIAŁ 2 - "Ukryte Ambicje"

- Powiedz mi... jaki jest twój cel? - zaczęło się robić ciekawie i niewiadome było do czego dziadek zmierza.

- Droga zemsty to zła droga... - prawił.

Zasnęłaś szybko, to był męczący dzień. Najpierw sprawy w Reddock, później krwawa walka, następnie wyprawa do Okary, znowu buntownicy i w końcu noc. Zbudziłaś się, a łucznicy stali cały czas w tych samych pozycjach. Druid był z powrotem w swej grocie i coś czytał.

Opuściłaś obozowisko Gońców Leśnych, choć nie poznałaś się na nich za bardzo. Ale okazało się to jedynym, a zarazem najlepszym miejscem na przenocowanie. Doszłaś do granicy z wybrzeżem, zobaczyłaś znajome znaki drogowe, np. "Ardea, "Cape Dun", "Vengard" i "Wybrzeże".

Znalazłaś ich w tej samej jaskini, w której byłaś ostatnio. Siedzieli tam wszyscy, którzy przeżyli ostatnią bitwę pod Reddock. Dowódca wstał z ziemi i powoli do ciebie podszedł patrząc na ciebie całkiem poważnie. - I co? - spytał.

Paladyn pochwalił cię za dobrze wykonaną robotę i stanął przed tobą. - Świetnie! Masz tu trochę złota! - podał woreczek. - Więc skoro ty pomogłaś nam to ja pomogę tobie. Co potrzebujesz wiedzieć? - zaproponował.

Otrzymano 100x złotych monet!

Doświadczenie +500

Reputacja w Reddock +15