Second Life PBF (2014)

Za nim opuściłaś jaskinię buntowników wojownik zatrzymał cię i wręczył ci pewien przedmiot. - Proszę, znalazłem to w ekwipunku jednego z poległych orków. Powinno się przydać. - a tym przedmiotem była mapa całego lądu, na którym się znajdujecie.

Otrzymano Mapa Świata

Ruszyłaś na szlak prowadzący na północ i po chwili znalazłaś się na jakimś wzniesieniu. Z daleka widzisz wielkie miasto, niestety po części zrujnowane, otaczała go ogromna przezroczysta bariera, wydawała się być magiczna. W lesie obok widziałaś dziki i wilki.

Zdjęcie - miasto otoczone barierą

Idąc pomiędzy drzewami podchodzisz do tajemniczej bariery, a po lewej i prawej widzisz jakieś niebieskie namioty.
Gdy już stoisz metr od magicznej bariery decydujesz się na dotknięcie jej, ale chwila i już tego pożałowałaś. Poraził cię prąd i doznałaś oparzeń na palcach. Z wrażenia aż odskoczyłaś na parę metrów.

Przed tobą staje dość wysoki mężczyzna wyglądający na około dwadzieścia lat. Miał nie za krótkie, nie za długie włosy koloru ciemny blond. Na sobie nosił ozdobiony skórzany strój i wcześniej niewidziany przez ciebie rodzaj miecza, który wydawał się nie być zwykłym orężem. - Nie powinnaś tu być... i ja też. Te miejsce patrolują oddziały orków, lepiej się stąd zabierajmy! - podał ci rękę i pomógł się podnieść z ziemi.

Póki jeszcze nie spotkaliście żadnych orków wynieśliście się stamtąd jak najszybciej i zatrzymaliście się dopiero w głębi lasu.
Chłopak oparł się o drzewo i dokończył rozmowę. - To Vengard, stolica Myrtany. Podczas jej okupacji orkowie zabrali się za Vengard dopiero na końcu. - westchnął i również wziął kilka łyków mikstur. Po czym kontynuował: - Magowie Ognia stworzyli Magiczną Barierę, aby zatrzymać atakujące hordy orków. Niestety Król utknął wewnątrz miasta wraz z orkami, które zajęły jego część. Pozostali czekają, aż zaklęcie zniknie, więc od tamtego czasu czekają i się stamtąd nie ruszają. - rozejrzał się jeszcze czy przypadkiem nikt was nie zauważył. - Bez Króla nie jesteśmy w stanie wygrać tej wojny, dlatego chcę za wszelką cenę się z nim skontaktować. Poza tym siedzi tam mój ojciec, a ja nie wiem czy on nadal żyje... - zaczął iść powoli kierując się dalej na północ.

- Nie sądzę... gdyby twórcy bariery zginęli prawdopodobnie już nikt nie byłby w stanie jej zdjąć. Nie lekceważ orków, też potrafią myśleć. - rzekł wojownik. - Zwę się Thorsen i jeśli chodzi o magię to przyznam, że też jej szukam. Jaki rodzaj magii cię interesuje? - szedł dalej.

- Rzuć okiem na mapę... jeśli ją posiadasz - rzecz jasna. Znajdziemy jakąś wioskę czy coś w tej okolicy? - spytał chłopak zatrzymując się. Podrapał się po głowie. Znajdywaliście się gdzieś w północnej części tego lasu.

Thorsen rozglądnął się jeszcze po okolicy, a gdy zobaczył, że rozłożyłaś mapę to po chwili podszedł i kucnął obok ciebie.
- No dobra, udamy się do Faring. Nie słyszałem żadnych złych wieści o owej mieścinie, więc... - wskazał palcem.
Wydaje się, że dużo wie o okolicach, więc trzymanie się z nim byłoby dobrym pomysłem. Nie czekając na ciebie ruszył, ale trochę przyspieszonym krokiem w stronę wcześniej podanego miasta.

Widząc, że go doganiasz zwolnił tempo i szedł przed siebie. Starał się cały czas chodzić z niewielkim uśmiechem na twarzy, ale nie wyglądało to sztucznie. - Samemu z pewnością nie uda mi się niczego osiągnąć. Jeśli chcesz mi towarzyszyć to musimy się lepiej poznać, wiesz... - rzekł.

- Patrz! To tu! - przerwał ci, gdy ty zabijałaś się myślami. Za drzewami widzieliście potężny zamek umieszczony na wysokiej górce. Aby się tam dostać trzeba było przejść przez kamienny most, pod którym płynął szeroki strumyk.
- Chodź dalej, a ja powiem coś o sobie... jestem młodzieńcem z wyspy Khorinis. Wysłano mnie do Myrtany z powodu wojny, miało tu być bezpiecznie, a widzisz co się dzieje... - urzekł.

Widok na Faring

Chłopak wytrzeszczył oczy w twoją stronę i szepnął. - Uhm... nie ważne. Nie znam się zbytnio na tym, wrócimy do tego tematu kiedy indziej. Teraz chodźmy do góry. - skończył. Do miasta prowadziła was ścieżka do góry, a wokół mieliście niesamowite widoki. Z daleka widoczne było miasto otoczone Magiczną Barierą. Tam gdzie znajdowaliście się teraz było pięć dość dużych domków i wejście do jakiejś ciasnej jaskini. Po prawej stronie był piętrowy budynek, przed którym stał mężczyzna w białym fartuchu, który zamiatał miotłą wszystkie świństwa, które zgromadziły się przed wejściem do jego rezydencji. Z naprzeciwka był niewielki dom z szyldem podpisanym "Sklep Connora", a drzwi były otwarte. Dalej były pozostałe domki i ścieżki jeszcze w górę.

- Wejdę do tego sklepu, a ty się dowiedz co to za wielki dom. - powiedział towarzysz niezwłocznie przekraczając próg domku.

- Podróżniczka? To moja karczma, a ja nazywam się Flint. Jeśli szukasz noclegu to znajdziesz go na piętrze. Co sprowadza cię do Faring? - mówił trzymając miotłę.

Flint zaraz wrócił do dalszego sprzątania karczmy, a tymczasem w sklepie Thorsen urządzał sobie pogawędki z jego właścicielem. Prawdopodobnie przerwałaś im rozmowę o wojnie. - Chwała... - westchnął chłopak po czym oczekiwał, że będziesz kontynuować.
- Apropo... kupiłem tu trochę jedzenia.

Na półkach były jakieś szczotki, jabłka, chleb, woda i parę innych drobiazgów. Sklep najwyraźniej trochę ubogi, ale kupić coś zawsze można. - Mam małą propozycję... ja wam odpowiem na każde pytanie związane z Faring i wojną, a wy odwdzięczycie się złotem. Co wy na to? - zarzucił takim pytaniem sprzedawca. Thorsen spojrzał na ciebie.

Towarzysz wyglądał na zdenerwowanego, że zrzuciłaś tę decyzję na niego, ale w końcu się przełamał i postawił trochę swoich monet na ladzie. - Najbezpieczniejsza droga na północ? - rzucił takim pytaniem. Sprzedawca uśmiechnął się i odpowiedział. - Witamy w Faring! Idź dalej ścieżką w górę i dotrzesz do Nordmarskiej Przełęczy, ale nie wiem jak zareagują na to orkowie... - powiedział krótko.

Wydano 50 złotych monet