Second Life PBF (2014)

Po około dziesięciu minutach dojechaliście na most warszawski, cały ruch na nim został zatrzymany, a gdzieś na jego środku stały dwa radiowozy policyjne, potężny wóz strażacki z drabiną i po bokach rzeki przygotowywane były łodzie motorowe i płetwonurkowie. Ustaliście gdzieś przed wjazdem na konstrukcję. Na szczycie mostu siedział jakiś człowiek w kapturze i nic nie robił, trzymał się tylko filarów. Twoja załoga wyszła z karetki i podbiegła do funkcjonariuszy próbując wyciągnąć od nich jakieś informacje.

Doktor zaczął rozmawiać z policjantami, mężczyzna siedzi na konstrukcji już jakieś pół godziny. Na platformę potężnej drabiny wszedł strażak i negocjator policyjny. Drabina zaczęła ich podnosić w kierunku samobójcy. - Sylvia, idź po sprzęt! - nakazał Andrzej przypatrując się całej sytuacji. Płetwonurkowie byli już gotowi, gdybyy chłopak miał nagle wyskoczyć.

Po chwili funkcjonariusze byli już na szczycie mostu i spróbowali rozmawiać z mężczyzną. Nie był zbytnio chętny na pogawędki, chcąc uniknąć negocjacji zaczął wspinać się po przęsłach. Wszystko trwało około 25 minut, negocjator nieustannie próbował ściągnąć zakapturzonego chłopaka na dół. Zwykle takie akcje kończą się dobrze, więc nie martwiłaś za bardzo. Ratownicy cały czas czekali, aż coś się w końcu stanie, ty tylko na chwilę odwróciłaś się, by popatrzeć na pięknie oświetloną Warszawę w nocy, a tu nagle "PLUSK". Wyglądało na to, że samobójca nie wahał się przed niczym i naprawdę chciał to zrobić. Po wskoczeniu do rzeki wszyscy stracili go z oczu. Czym prędzej ekipa płetwonurków wsiadła do łódek i podpłynęli do miejsca, gdzie przed chwilą wskoczył chłopak. Andrzej kazał Piotrowi podjechać do brzegu, sam również tam pobiegł.

Akcja ratownicza trwała, byłaś cały czas w niepewności, on mógł już zginąć na miejscu lub jeszcze dusi się w głębinach Wisły. Z łódki do wody wskoczyło dwóch nurków i szukają za chłopakiem. - Sylvia, przygotuj noszę! - zaproponował Andrzej.

Podszedł do was Piotr z resztą rzeczy, zabrał wszystko bo już wiedział, że chłopak będzie w stanie krytycznym zaraz po wyjściu z wody. Siedział tam wystarczająco długo, aby stracić przytomność, do tego sam chciał się zabić, więc nie próbował się w jakikolwiek sposób ratować. Nieoczekiwanie jeden z nurków wyszedł z wody, na szczęście ciągnąc za sobą tego nieszczęśnika. Pomagał mu w wyciągnięciu go na brzeg jego towarzysz, po minucie dopłynęli do betonu.
Bardzo zaangażowany w tę akcję doktor Andrzej jak najszybciej przystąpił do zbadania stanu poszkodowanego, a Piotr położył go na noszę. Podbiegła do was jakaś starsza pani krzycząc, że ten samobójca to jej syn i jeszcze więcej, ale zabrała ją policja.

- Defibrylator! - poprosił nieco ostrym tonem doktor cały czas reanimując chłopaka, Piotr w tym momencie pomagał Andrzejowi. Strażacy powoli zaczęli zbierać sprzęt.

Piotr niezwłocznie zabrał ci urządzenie i podłączył je. To twoja pierwsza akcja, najwyraźniej dlatego nie wyznaczano ci tych poważniejszych zadań. - Piotr, saturacja? - spytał Andrzej. - Cholera, 23,4%! Nie damy rady zabrać go do szpitala w takim stanie! - rzekł ratownik. Policjanci w tym czasie zabezpieczali teren akcji i pilnowali, aby nikt z gapiów wam nie przeszkodził. Grupa nurków właśnie odjeżdżała z miejsca wypadku.